Corporatieland 2.0

U leest op deze site mooie argumenten voor gezamenlijk wonen in zelfbeheer. Maar hoe zit het met het grotere plaatje? Kunnen we collectief wonen in zelfbeheer inpassen in grotere economische en sociaal-culturele ontwikkelingen?
Dat kunnen we zeker.

Dit artikel vormt het laatste deel van een drieluik over woningbouwcorporaties en gezamenlijk wonen. U kunt elk deel afzonderlijk lezen, maar u kunt ook bij deel 1 beginnen:

1. Corporaties: langzaam failliet?
2. Nieuwe woonwensen versterken corporatie
3. Corporatieland 2.0 (kijkt u nu naar)

Corporaties 2.0

Kunnen we collectief wonen in zelfbeheer inpassen in grotere economische en sociaal-culturele ontwikkelingen? Een trendblik.

Economische ontwikkelingen

Sinds Richard Florida weten we dat de belangrijkste motor van onze economie tegenwoordig bestaat uit creativiteit. Op het gebied van goedkope arbeidskracht leggen we het af, maar aandacht en creativiteit, daarin ligt onze concurrentiekracht.
Dat geeft nieuwe productieverhoudingen. We hebben geen behoefte meer aan centraal gestuurde fabriekshallen, waarin laagopgeleide werknemers aan de lopende band een simpele, fantasieloze taak uitvoeren. We hebben behoefte aan zelfstandig denkende creatievelingen, aan innovatie, aan creatieve marketing, aan constante vernieuwing van producten en diensten. Inmiddels bestaat ruim 30% van onze productiviteit uit creatieve industrie. Daarmee gepaard gaat een explosieve groei van het aantal ZZP’ers. En dat is logisch. Want “out of the box” denken gaat niet gepaard aan prikklokken en een sterke top-down hiërarchie.

De meest interessante ontwikkeling op dit vlak betreft co-creatie. Steeds meer producten, diensten en marketinginstrumenten worden ontwikkeld via co-creatie. Via sociale media wordt het publiek opgeroepen om nieuwe producten of campagnes mede vorm te geven. Denk bijvoorbeeld aan een gemeente die haar burgers oproept mede te beslissen waar op bezuinigd wordt, aan Lays die haar klanten beloont als zij nieuwe smaken chips bedenken, of aan Bits of Freedom die met drie mensen en de hulp van velen de verkiezingsprogramma’s van vijf politieke partijen wist aan te passen. Steeds meer bands kunnen hun Cd’s uitbrengen dankzij co-financiering, waarbij fans investeren in de productie van nieuwe albums. En massale reclamebombardementen via Tv, krant, abri reclamefolder of andere vormen van spam blijken steeds minder effectief. In plaats daarvan doet permissie marketing opgeld; hierbij stelt een bedrijf zich gelijkwaardig, authentiek en integer op naar zijn doelgroep, vraagt toestemming voor het brengen van haar boodschap, en werkt samen met een klant in een gelijkwaardige verhouding.
Dit uit zich onder andere in de vele zelfstandigen die opdrachten vinden via sociale media, door uit te gaan van openheid en verbinding in plaats van concurrentie en geheimhouding.

Sociaal-culturele trends

Kijken we naar sociaal-culturele ontwikkelingen dan zien we dat ook daar de oude centralistische houding doorbroken is. Waar vroeger de kerk de hoofdrol in het sociale leven speelde, komt vanaf de jaren ’60 het individualisme op. De wij-cultuur wordt ingeruild voor de ik-cultuur. Men voelt zich niet meer in de eerste plaats een onderdeel van de geloofsgemeenschap, de familie of het bedrijf, men voelt zich in de eerste plaats een unieke persoonlijkheid die zich wil ontplooien.
Ook op dit vlak staat de wereld 50 jaar later echter niet stil. Steeds meer mensen zijn op zoek naar nieuwe verbanden. Alleen is ook maar alleen. Die verbanden worden op allerlei manieren gevonden. Denk aan spiritualiteit, aan merkkleding, sociale media, datingsites (8% van de huwelijken komt nu via een datingsite tot stand). Ook co-creatie is natuurlijk zo’n verband.
Het internet heeft er daarbij voor gezorgd dat special interest groups bereikbaarder zijn dan ooit tevoren. Zo kun je ook voor je meest bizarre hobby gelijkgezinden vinden, waar je vroeger op de mensen in je straat aangewezen was.
Eigen aan al deze nieuwe verbanden is dat ze veel vrijblijvender zijn dan de oude verbanden via kerk of pater familias. Ook eigen is dat de verbanden uitgaan van gelijkwaardigheid in plaats van hiërarchie, en van special interest groups in plaats van massaliteit en doorsnee.

Conclusie

De constante in deze economische en sociale ontwikkeling is drieledig:

• Het onderscheid tussen producenten en consumenten valt steeds meer weg;
• Hiërarchie, beslotenheid en top-down denken wordt vervangen door gelijkwaardigheid, openheid en delen;
• Er wordt in deze globaliserende en individualistische wereld naar nieuwe verbanden gezocht die vertrouwdheid en veiligheid bieden zonder individualiteit aan te tasten.

Het moge duidelijk zijn dat gezamenlijk wonen in zelfbeheer hier naadloos op past.

De Woongroepcoach helpt u graag met de vertaling naar de praktijk.